Daddy was stil, heeft in zijn leven
over het KNIL zoveel gezwegen,
diende als sergeant-majoor
en ik vraag me nog steeds af: waarvoor
hij zijn leven heeft gewaagd,
want dat was teveel gevraagd
Daddy ik wil nog zoveel aan je vragen
over jou en het KNIL en al die dagen,
die er in ons verleden zijn,
die verzwegen, verborgen en verdrongen zijn,
maar waarom gaan die vragen jou te ver
waarom bleef je wie je was: militair
Daddy, jij was aan het einde van je leven
zo moe en verzwakt, je kon geen antwoord geven
maar ’s nachts in het donker keer op keer,
dan kwamen je herinneringen weer,
dan huilde je of hoorde ik gegil,
dan was je weer even terug bij het KNIL
o, Daddy
waarom heb jij al die jaren niets gezegd?
waarom koos jij voor zo’n ongelijk gevecht?
nu ben je dood en je hoeft niets meer te vrezen
maar de wonden zijn groot en de vragen gebleven
en toen jij je ogen sloot
was mijn respect voor jou zo groot
en later verstrooide ik jouw as
maar ik weet nog steeds niet goed wie je was,
Daddy.
selamat tidur (welterusten)
ik ga door en ik zal jou laten rusten,
maar niet de vragen die gebleven zijn,
die verzwegen, verborgen en verdrongen zijn
en als ik je mis in mijn bestaan
dan roep ik weer even jouw naam:
Daddy
jij en ik (kamu dan saija)
wij samen (kita bersama-sama)
tot ziens (sampai bertemu lagi)
jij daarboven en ik hier beneden
tot ziens en rust in vrede
jij gaf mij de toekomst en nu geef ik jou
het verleden,
Daddy