Garuda, Koningvogel, adelaar
nog sneller dan een kogel boven de evenaar
van ongekende hoogte in het hemels firmament
duik jij naar beneden en daar zie flonkerend
die edelsteen verschijnen in al zijn groene pracht
Nusantara, de Gordel van Smaragd
Eens zag je ver van boven die grote exodus
van warme witte stranden naar een koude kille kust
bij dat vertrek keek iemand plotseling omhoog
een jonge vrouw was een ogenblik oog in oog met jou
weet jij dat nog Garuda alsof ze vragen wou
Garuda, ver van boven, zie jij al wat mij wacht
de stormen in mijn leven de bandjirs in de nacht
word jij mijn koningsvogel vlieg jij mij met de macht
van je brede vleugels je stille kracht
dan kan ik verder leven probeer een nieuw bestaan
vol vraagtekens omgeven heel ver hier vandaan
daar wacht ik in mijn dromen weer op je brede rug
want wonder boven wonder eens vlieg ik met jou terug
Garuda, zilveren vogel, jij was de adelaar
die mij weer even terugbracht na meer dan veertig jaar
van Pakanbaru tot Ujung Pandang proefde ik weer de pracht
van de edelsteen Nusantara, de Gordel van Smaragd
Garuda, Koningsvogel, die heerst in het heelal
jij gaf mij zo vaak vleugels jij bracht mij overal
word daarom ook mijn leidsman tot die allerlaatste keer
naar dat huis in de hemel, die kumpulan besar
bij God de Heer
Geen reacties