Schakels van smaragd

er is een eiland in de zon,
waar het vroeger allemaal ooit begon
meer dan een herinnering,
Insulinde, ons begin

dat eilandrijk daar in de zon
waar je niet langer blijven kon
maar wat je nooit vergeten zou:
hun merdeka daar was niet voor jou

je keek niet terug niet achterom
naar dat eilandrijk aan de horizon
geen tijd voor de herinnering
aan Insulinde, ons begin

en toen je hier in Holland kwam
met de Willem Ruijs of de Statendam
begon je weer van vooraf aan
aan een nieuwe toekomst,
een nieuw bestaan

en heel ver weg van de evenaar
kreeg je het hier ook voor elkaar
voor je familie voor je gezin,
nu in Holland, een nieuw begin

maar hier in Holland wist men niet zoveel
wat er daar gebeurd was, integendeel,
maar je klaagde niet, je paste je aan,
je at de boerenkool, je dronk de levertraan

van sambal goreng naar frikandel
van zonnesteek naar kippevel
van klappermelk naar Amstelbier
van bottol tjebbok naar WC-papier

maar aan je kinderen vertelde je niet
je gekwetste gevoelens en het stil verdriet
dat was te moeilijk en het deed ook zeer
je had je eigen trots je eigen eer

maar je wordt ouder en na zoveel jaar
kun je beter omzien naar die evenaar
en leeft opnieuw de herinnering
aan Insulinde, ons begin

en al je kinderen zijn nu zo groot
en ze nemen over wat je aan hen bood
op eigen wijze maar met dankbaarheid
voor jullie zelfrespect, jullie waardigheid

en al je tjoetjoes leven door
met jullie namen en in jullie spoor
in de toekomst die op ons wacht
zijn we samen ‘Schakels van Smaragd’

er is een eiland in de zon,
waar het vroeger allemaal ooit begon
meer dan een herinnering,
Insulinde, ons begin